میعادگاه

هر روز همینجا

میان کوچه پس کوچه های

شعر هایم

به انتظارت مینشینم،

و قند آب می کنم در دلم

با دیدن رد پایت

بر گوشه ی این کلمات؛

این روزها

بساط لبخندم را هم 

برایت
براه کرده ام

که مبادا ناغافل 

از راه برسی و 

ماهت را
بر صورتم جستجو کنی؛

اما باور کن
که به جان عزیزت سخت است
تنها دل بستن به
سایه ی آبیت بر این ابیات؛

پس امشب هم
باز،

می نشینم
همینجا

تکیه بر دیوارهای
این همه شعر سپید

تنها به انتظار تو
آبی.